Bu ülkede futbol kariyerine saygı yok ama futbolun dilini anlayan da yok! Hangi teknik adam hangi kulübe olur, hangi futbolcu nerede oynar! 

Futbolu ülkecek çok bildiğimiz doğrudur…

İğrenç olarak nitelendireceğimiz Boşnak bilmemneleri, senden iyisi gelene kadar susları vesaireleri ile Türk futbolu yorumcuları bir numara!

Burada başarı yakalayamayıp gönderilen insan Dünya Kupası kazanır…

Gerçi burnunu karıştırmasa iyiydi!

Dünya Kupası kazanıp gelen rezil olur…

Gerçi kulübede uyumasa iyiydi!

Şampiyonlar Ligi’ni kazanır gelir, gönderilir Dünya Kupasını kazanır…

Gerçi kasap olmasaydı iyiydi!

Bu liste uzar gider!

Bu ülke futbolu öyle bir şey ki; Dünya Kupası kazansan fark etmez!

Neden mi?

Geçmişteki futbolcular ‘neden’ olduğunu anlatıyor!

‘Senden iyisi gelene kadar sus’ challange’ına konuşabilen sayılı kişi gördüm…

Örnek vermek gerekirse İbrahim Üzülmez…

Adriano’yu biraz öne çıkardı, bahşetti sol kralımız!

Önceki isimleri sayıyorum: İsmail Köybaşı, Eren Elmalı, Rıdvan Yılmaz, Caner Erkin, Ferdi Kadıoğlu, Giovanni van Bronckhorst, John Arne Riise, Eric Abidal, Federico Dimarco, Theo Hernandez…

Hepsine sessiz kalıyor Deli İbrahim, bir zahmet Adriano deyince ön plana çıkartıyor…

Caner Erkin’i bir tarafa koydum, Rıdvan ve Ferdi’yi kariyer olarak diğer tarafa…

Sayın Deli; Giovanni diyor van Bronckhorst diyor John Arne diyor Riise diyor Eric diyor Abidal diyor!

Mağarada mı futbol oynadın, futbolu bıraktıktan sonra teknik direktörlük yapman için seni mağarada mı yetiştirdiler!

Sadece İbrahim Üzülmez değil, çoğu bu şekilde…

Dünya yıldızlarına burun kıvırıyorlar vs.

Zamanında taraftarın bakış açısından şikayet edenler, aynı şekilde bakıyor futbola…

Ve maalesef bu insanlar, Türk futboluna teknik insan olarak salınmış durumda, üzerine de yön veriyor!

Sergen Yalçın egosunu zaten konuşmaya gerek yok!

1-Maradona, 2-Sergen Yalçın!

Neyse; son 1 sene Mourinho üzerine geçti!

Fenerbahçeli arkadaşlarıma, tanıdıklarıma ‘Mourinho büyük bir futbol karakteri ama olmaz’ demiştim… (Şahitlerim var bak valla)

Futbol, çok farklı parametreler üzerine kurulu…

Mesela Klopp, bir kulübü alıp zirveye taşımalı, zirvedeki kulüpte zor…

Mesela Pep, hayvan gibi bütçe vermelisin, seni şampiyon yapar ve 3 sene sonra ayrılmalı çünkü büyük hücum hastası, duramıyor…

Mesela Şenol Güneş; sezon başında başlamalı, kadrosunu ona göre kurmalı, iyi futbolunun sonuca dönmesi için sabretmeli…

Ve Mourinho…

Fenerbahçe’nin isyankar karakteri ile buluşur ama futbol karakterinin yanından bile geçemez…

Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz!

Mourinho’yu alacaksan onu yönlendirecek daha baskın bir karakter olan Aziz Yıldırım da kulübün başında olacak!

Dağıldık, biraz toparlayalım ve sonuca gelelim…

Bu ülkede futbol kariyerine saygı yok ama futbolun dilini anlayan da yok!

Hangi teknik adam hangi kulübe olur, hangi futbolcu nerede oynar!

Mourinho büyük bir karakterdir, ancak kimse kusura bakmasın futbol felsefesi açısından bu topraklarda en fazla Samsunspor’un teknik direktörüdür…

Duygu yüklü bir yürüyüştense, futbolun parametrelerini izlemek mi?

Çok zor!

Bu topraklarda yaşamak, geçinmek, var olabilmek çok zor ama futbol da bir o kadar zor!

Sonuç olarak bu topraklar çok zor!